Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ευθύς εξαρχής, πως για μας, η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο και, συγκεκριμένα, τα δύο ιστορικότερα Ιδρύματα της χώρας, ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, είναι απαράδεκτη.
Η συνταγματικά κατοχυρωμένη αποστολή του Πανεπιστημίου επιβάλλει ν’ αποτελεί φάρο ισηγορίας, ακαδημαϊκότητας, έρευνας και προϋποθέτει ένα Πανεπιστήμιο ανοιχτό στην κοινωνία κι όχι ένα Πανεπιστήμιο με λουκέτο και σιδεριές, ένα χώρο περίκλειστο για κάθε φωνή, για κάθε διάλογο.
Δυστυχώς, τις τελευταίες 12 εβδομάδες, η αξιοπιστία και το κύρος του έχει τρωθεί ανεπανόρθωτα και οι ευθύνες είναι πολύ συγκεκριμένες.
Το ίδιο το Υπουργείο, ενώ καταμαρτυρά την απουσία κάθε αξιοκρατικής διαδικασίας εσωτερικής αξιολόγησης, που συνάδει με το άρθρο 16 του Συντάγματος και το Αυτοδιοίκητο των εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ταυτόχρονα επιμένει στις απολύσεις και στη διαθεσιμότητα. Μιλούμε, δηλαδή, για απολύσεις, σε μια κοινωνία της ανεργίας, σε ένα ήδη υποστελεχωμένο Πανεπιστήμιο.
Αυτό δεν το λέει κάποια κρατικοδίαιτη συνδικαλιστική αριστοκρατία, αλλά οι διεθνείς δείκτες αναλογίας διοικητικού προσωπικού – φοιτητών, που εφαρμόζονται σε παγκοσμίως αναγνωρισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα, δημόσια και όχι μόνο για τους «οπαδούς» της οικονομίας της αγοράς.
Από την άλλη πλευρά, οι Πρυτανικές Αρχές απαντούσαν ως τώρα με ένα μονότονο «όχι» σε κάθε διαρθρωτική αλλαγή, επέλεξαν να λειτουργήσουν ως επίδοξοι πολιτευτές με το μπλοκάκι κι όχι ως ακαδημαϊκοί λειτουργοί. Εξυπηρετούν, δυστυχώς, προσωπικές φιλοδοξίες, μικροκομματικές σκοπιμότητες και όχι το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Αυτό το πράττουν μάλιστα, εκμεταλλευόμενοι το φόβο και την ομηρία των εργαζομένων του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ, αλλά και των φοιτητών, που αγωνιούν για το μέλλον τους.
Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι το Δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν είναι χώρος αντιπαράθεσης κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, δεν είναι χώρος ξεκαθαρίσματος κομματικών λογαριασμών.
Αναρωτιόμαστε, δεν υπάρχει καμία ευθιξία, καμία αίσθηση ευθύνης γι’ αυτούς τους πανελίστες υπουργούς και πρυτάνεις, που ομολογούν ότι ο μόνος διάλογός τους έγινε στα τηλεοπτικά παράθυρα; Δεν υπάρχει ίχνος ντροπής γι’ αυτούς που κρατούν επί 12 εβδομάδες κλειστό το Πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα τον εγχώριο αλλά και το διεθνή διασυρμό του μέσω της αθέτησης των υπεσχημένων συμφωνιών, όπως για παράδειγμα των προγραμμάτωνErasmus-Socrates;
Εξακολουθούν να αυτοαποκαλούνται Πρυτάνεις και Υπουργοί;ΔΥΣΤΥΧΩΣ αποδεικνύεται ότι είναι ανεπαρκείς για τις περιστάσεις.
Στα δικά μας μάτια είναι ήδη παραιτημένοι από τα προβλήματα, παραιτημένοι από τις λύσεις.
Ως νέοι, δημοκράτες και σοσιαλιστές και πριν από όλα, ως σκεπτόμενοι ακαδημαϊκοί πολίτες δεν ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση. Αντιλαμβανόμαστε το Πανεπιστήμιο ως χώρο διαλόγου. Και διάλογος δε γίνεται με παράλληλους μονολόγους, κύριε Αρβανιτόπουλε και κύριε Πελεγρίνη!
Καλούμε την ελληνική κοινωνία ν’ αντισταθεί μαζί μας απέναντι σε όσους θεωρούν την προίκα προς τη νέα γενιά της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας, το μόχθο των Ελλήνων φορολογουμένων, ως πεδίο κομματικής καριέρας.
Το Πανεπιστήμιο δεν ανήκει σε κανένα κόμμα, σε καμία εξουσία. Ανήκει στον ελληνικό λαό.
Γι’ αυτό οφείλει να επαναλειτουργήσει άμεσα και ομαλά. Δηλαδή με εκσυγχρονισμό των διοικητικών υπηρεσιών του, με αξιοκρατία και, κυρίως, με διοικητικούς υπαλλήλους εκεί όπου υπάρχει αποδεδειγμένα υποστελέχωση. Αξιώνουμε ένα Πανεπιστήμιο που δε θα αναιρεί τις θυσίες του ελληνικού λαού την τελευταία 3ετία, δε θ’ απαξιώνει το ευρωπαϊκό κεκτημένο και αυτό σημαίνει ότι θα ανταποκρίνεται στις διεθνείς προδιαγραφές.
Η άτεγκτη στάση Υπουργείου και η παντελής αδιαφορία των Πρυτανικών Αρχών έχει οδηγήσει την ακαδημαϊκή κοινότητα στο ΕΚΠΑ και στο ΕΜΠ σε πλήρες αδιέξοδο και ευτελισμό. Η απαξίωση της Δημόσιας και Δωρεάν εκπαίδευσης οδηγεί στην πλάγια νομιμοποίηση της παραπαιδείας και της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Εξακολουθούμε να θεωρούμε πως στην Ελλάδα της κρίσης και των ανισοτήτων, που αυτή έχει διογκώσει, η Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ και όχι εμπόρευμα. Είναι μέσο κοινωνικής απελευθέρωσης για χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών, μοχλός ανάπτυξης και πυξίδα για το χτίσιμο της Ελλάδας των Αξιών και των Άξιων.
Γι’ αυτό, προτείνουμε:
Την παράλληλη παράσταση διαμαρτυρίας των συλλόγων φοιτητών και στο υπουργείο Παιδείας και στην Πρυτανεία.
Την έναρξη εκπαιδευτικού διαλόγου με τη σύσταση επιτροπής αποτελούμενης από εκπρόσωπους του Υπουργείου, της Συνόδου των Πρυτάνεων και των διοικητικών υπαλλήλων με πρόσωπα κοινής αποδοχής και όχι τους πρωταγωνιστές της σημερινής εκτροπής.
Τη δέσμευση του Υπουργείου πως δεν θα υπάρξει καμιά άλλη περικοπή του τακτικού προϋπολογισμού των ΑΕΙ-ΤΕΙ για το 2014.
Την έγκριση έκτακτης επιχορήγησης για τη φοιτητική μέριμνα, ιδιαίτερα των οικονομικά ασθενέστερων συμφοιτητών μας που επιβαρύνονται από την επ’ αόριστον παράταση των σπουδών τους. Προτείνουμε έκτακτο βοήθημα ύψους 200 ευρώ για ΚΑΘΕ μήνα που το Πανεπιστήμιο είναι κλειστό, ως ελάχιστη συνεισφορά του Κράτους και του Ιδρύματος προς τους φοιτητές.
Απομένουν λιγότερες από 15 διδακτικές ημέρες από το κλείσιμο του Πανεπιστήμιου για τις διακοπές των Χριστουγέννων και τα ΑΕΙ δεν έχουν ξεκινήσει μαθήματα ακόμα εξαιτίας της παντελούς αδιαφορίας των εμπλεκομένων. Υπουργείο και Πρυτανεία οφείλουν να σταματήσουν το «θέατρο του παραλόγου» στις πλάτες του Πανεπιστημίου, των φοιτητών αλλά και των θυσιών του ελληνικού λαού.
Άλλωστε άλλο η υποκριτική και άλλο η υποκρισία…
ΠΑΣΠ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΑΣΠ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ & ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΠΑΣΠ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
