Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Ένας χρόνος από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ



Στις 17 Σεπτεμβρίου 2013, ο Παύλος Φύσσας βγήκε μαζί τη σύντροφό του σε μια καφετέρια όπου παρακολουθούσαν αγώνα ποδοσφαίρου. Στην ίδια καφετέρια βρίσκονταν επίσης μια παρέα ακόμα δυο-τρίων άτομων. Σύμφωνα με την προανάκριση, υπήρξε ένταση ανάμεσα στις δύο παρέες . Η ένταση συνεχίστηκε και πήρε πολίτικο στίγμα με αποτέλεσμα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα . Ο δολοφόνος του άτυχου νέου ονόματι Γιώργος Ρουπακιάς ήταν μέλος του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής και όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια διατηρούσε στενές επαφές με κορυφαία στελέχη της
.
Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής το ναζιστικό δηλητήριο συνεχίζει να διαχέεται στην ελληνική κοινωνία. Ο ναζισμός δεν είναι ξένος στη χώρα μας. Ακόμη και μετά την απομάκρυνση του Γερμανικού ζυγού από την Ελλάδα συνέχιζαν να υπάρχουν νοσταλγοί και μιμητές του ναζισμού. Η δικτατορία των συνταγματαρχών κατά την επταετία 1967-1974 είναι ένα γνωστό σε όλους μας παράδειγμα. Χαρακτηριστικό επίσης, παράδειγμα της ακροδεξιάς ιδεολογίας αποτελεί και η δολοφονία του Αγωνιστή-εκπαιδευτικού Νίκου Τεμπονέρα το 1991 ο οποίος έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων στην Πάτρα από τις τότε ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ και πιο συγκεκριμένα από το χέρι του Ιωάννη Καλαμπόκα .

Ως ΠΑΣΠ Φιλοσοφικής θεωρούμε πως το αυγό του φιδιού πρέπει να παύσει να επωάζεται . Αγωνιζόμαστε και παλεύουμε για μια κοινωνία διαφορετική , μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης χωρίς διακρίσεις φύλου, χρώματος ή θρησκείας, μια κοινωνία, κοινωνικά δίκαιη και δημοκρατική. Η  γενιά μας δεν έχει περιθώριο για άλλους νεκρούς. Πρέπει να χτυπήσουμε το φασισμό στη ρίζα του.
Ο θάνατος του Παύλου Φύσσα ας σταθεί θεμέλιο στο χτίσιμο μιας κοινωνίας που δε θα είναι δηλητηριασμένη από το μίσος που προωθούν οι ακροδεξιές και νεοναζιστικές ιδεολογίες .



                            

             ΠΑΥΛΟ ΖΕΙΣ…

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Mεταρρυθμiσεις.gr


Μετά την συναινετική εξυγίανση Πελεγρίνη-Αρβανιτόπουλου τη σκυτάλη παίρνει ο <<Ανδρέας της καρδιάς μας>> με τη νέα Πρυτανική Αρχή
.
Πριν από ένα χρόνο, αμέσως με την έναρξη  της εξεταστικής τον Σεπτέμβρη το πανεπιστήμιο έκλεισε με τους διοικητικούς υπαλλήλους να κατεβαίνουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις . Στο όνομα του δημοσίου δωρεάν πανεπιστημίου κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα , κάποιοι έπρεπε να μείνουν στο δρόμο. Η Ακαδημαϊκή χρονιά ξεκίνησε στα μέσα του Δεκέμβρη λόγω των απεργιών αλλά και χάρη στην πάντα αγαστή συνεργασία κυβέρνησης , Πρύτανη και συνδικαλιστικών συντεχνιών.
Τα εξάμηνα έγιναν τρίμηνα , οι εξεταστικές περίοδοι από το μήνα ρυθμίστηκαν στις 14 μέρες και το καλοκαίρι ήταν ένα μηνιαίο διάλειμμα. Καθ’όλη τη διάρκεια της χρονιάς το πρόβλημα της καθαριότητας της σχολής απειλούσε τη δημόσια υγιεινή. Οι καθαρίστριες στη σχολής ήταν απλήρωτες χάρη στην ύπαρξη των εργολάβων. Και επειδή οι μεταρρυθμίσεις συνεχίζονται, στις αρχές του καλοκαιριού ήρθε στο προσκήνιο ο περίφημος Οργανισμός του ΕΚΠΑ, ο οποίος εν ολίγοις μας βάζει να πληρώνουμε για την εκπαίδευση μας και μεθοδευμένα οδηγεί το φοιτητικό σύλλογο σε μαρασμό καθώς του αφαιρεί τη φωνή.




                               Οι  μεταρρυθμίσεις σας λερώνουν τη δημοκρατία μας.


Το πανεπιστήμιο ως οργανικό και αναπόσπαστο κομμάτι  την κοινωνίας διανύει τη δυσκολότερη περίοδο από καταβολής του. Το δικαίωμα στη  Δημόσια Δωρεάν Δημοκρατική Παιδεία που είναι θέμα μόνιμου και συλλογικού αγώνα περνάει δια πυρός και σιδήρου και τείνει να γίνει προνόμιο για λίγους. Οι αξίες της Ακαδημαϊκότητας , της Συλλογικότητας, της Ισότητας, της Αλληλεγγύης, την Αξιοκρατίας και της Διαφάνειας θυσιάζονται στο βωμό των ευρωπαϊκών προτύπων αλλά και στα ίδια συμφέροντα των εργολάβων.

Κάθε τι ελπιδοφόρο ΑΠΟΔΟΜΕΙΤΑΙ .

Στόχος της Αγωνιστικής Σπουδαστικής Παράταξης δεν είναι να αυτοπροβληθεί ως λυτρωτής αυτού του αδιεξόδου , αλλά ούτε ως συμμέτοχος σε αυτόν το βάλτο της ομοιομορφίας.
Την ώρα που η κυβέρνηση επενδύει στον τομέα της παιδείας με τις διαγραφές των φοιτητών, χρέος του φοιτητικού κινήματος είναι να αντιδράσει και να πάρει θεση.
Σε περίοδο κρίσης, όπως αυτή που διερχόμαστε, πολλοί είναι οι φοιτητές που εργάζονται προκειμένου να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, και κυρίως οι φοιτητές προερχόμενοι από την επαρχία.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι απάνθρωπο να απειλείς τους φοιτητές με τη διαγράφη τους ιδίως όταν τίθεται ζήτημα επιβίωσης. Συν τοις άλλοις το μεγαλεπίβολο επιχείρημα της κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας ότι οι αιώνιοι φοιτητές κοστίζουν στο κράτος πάσχει από ρεαλισμό. Η πραγματικότητα είναι ότι οι φοιτητές που ξεπερνούν το ν+2 χάνουν κάθε δικαίωμα σε δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές.

Που είναι λοιπόν το κόστος των φοιτητών ;

Μήπως η κυβέρνηση αφορμάται από το υποτιθέμενο κόστος των αιωνίων για να διώξει από πάνω της το πραγματικό οικονομικό βάρος που λέγεται <<Διοικητικοί Υπάλληλοι>> ;

Πέρυσι το 2013, το Σεπτέμβρη, που προτάθηκε και απόλυση των διοικητικών, οι φοιτητές υποστηρίζαμε ότι θα είναι αδύνατο να λειτουργήσουν τα ιδρύματα με τους λίγους διοικητικούς να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις πανεπιστημιακές ανάγκες. Η κυβέρνηση όμως μερίμνησε και γι’αυτό. Με επόμενο νομοσχέδιο όρισε τη λειτουργία του πανεπιστημίου με αναλογία διοικητικών προς τους φοιτητές 1 προς 100.

Παρατηρούμε λοιπόν, ότι από τη διαγραφή των φοιτητών, όχι μόνο δεν βγαίνουν κερδισμένα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα αλλά η ίδια η διαγραφή ως πράξη εξυπηρετεί τη μεθόδευση της απόλυσης των διοικητικών υπαλλήλων.

Που είναι η Δημόσια-Δωρεάν Παιδεία ;

Που είναι το Δημοκρατικό Πανεπιστήμιο ;

Που είναι οι κατά τα Ευρωπαϊκά πρότυπα μεταρρυθμίσεις ;

Θυσιάζονται στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων, των κερδοσκόπων και των 
δανειστών μας.





Ως νέοι Σοσιαλιστές , είμαστε οι πρώτοι που λέμε πως το Ελληνικό πανεπιστήμιο βρίθει σοβαρών προβλημάτων που αναμφισβήτητα συσσωρεύτηκαν από τις κυβερνήσεις των δύο τελευταίων δεκαετιών και συνεχίζονται ακάθεκτα. Ήμαστε όμως και οι πρώτοι που λέμε ότι η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει. Εκεί που άλλοι δήθεν προοδευτικοί χτίζουν τείχη εμείς είμαστε εδώ για να ρίξουμε γέφυρες.
Το Ελληνικό πανεπιστήμιο πρέπει να πάψει να τρώει τις σάρκες του.
Όντας η Δημοκρατική φωνή στο πανεπιστήμιο λέμε ΟΧΙ στις διαγραφές των φοιτητών και απαιτούμε την απόσυρση αυτού το νομοσχεδίου .
Αγωνιζόμαστε με κάθε τρόπο για την προάσπιση των συμφερόντων των φοιτητών.



                                          ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ



ΠΑΣΠ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΥΝΑΜΗ ΑΛΛΑΓΗΣ