42η επέτειος του Πολυτεχνείου

42 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Ο αγώνας των φοιτητών για τη Δημοκρατία, την ανεξαρτησία,

την κοινωνική δικαιοσύνη,

την Αλληλεγγύη…

Ο αγώνας για ψωμί-παιδεία-ελευθερία

Το Πολυτεχνείο τότε ,το Πανεπιστήμιο και η κοινωνία σήμερα.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτέλεσε το επιστέγασμα των από κοινού αγώνων των φοιτητών αλλά και των απλών ανθρώπων ενάντια στην επταετή Δικτατορία των συνταγματαρχών. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοέμβρη του 1973 και με κατάληψη του Μετσόβιου από φοιτητές σπουδαστές που κλιμακώθηκε σχεδόν σε αντιχουντική  επανάσταση και έληξε με αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου ύστερα από την είσοδο άρματος μάχης στο χώρο του Πολυτεχνείου και την επιβολή του στρατιωτικού νομού δηλαδή την απαγόρευση των συγκεντρώσεων καθώς και την κυκλοφορία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Το Πολυτεχνείο φαντάζει με ένα πίνακα ζωγραφικής όπου ο κάθε σύντροφος-συναγωνιστής προσέθεσε τη δική του πινελιά. Αυτός πινάκας δεν εικόνιζε τίποτα ξένο, τίποτα αλλότριο, εικόνιζε το όραμά τους, ένα καλύτερο αύριο.

Οι εξεγερμένοι δεν ήταν κατοικίδιοι εκπρόσωποι του τίποτα ή κλακαδόροι, ήταν  άνθρωποι που θεωρούσαν τη Δημοκρατία, την Ελευθερία, την Ανεξαρτησία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη και την Αλληλεγγύη υπέρτατες και ζωτικές Αξίες. Ήταν εκείνοι οι οποίοι  προέταξαν το εμείς από το εγώ. Ήταν εκείνοι που υπερασπίστηκαν τα ιδανικά της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας μέχρι θανάτου.

 Σήμερα, σαράντα δυο χρόνια μετά, τα μηνύματα «εκείνου του Νοέμβρη » δε μπορούν παρά να είναι επίκαιρα. Η μονόπλευρη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση της οικονομίας καταστρατηγεί τη Δημοκρατία , την Ειρήνη και τις ατομικές ελευθερίες .

Αποτελέσματα των παραπάνω;

Νόμοι εκτρώματα που που απαιτούν την ιδιωτικοποίηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου , τη συγχώνευση σχολών και τμημάτων ή ακόμη και την κατάργησή τους, «Οργανισμοί» που φιμώνουν το φοιτητικό κίνημα και εντείνουν τον ταξικό διαχωρισμό. Πρυτανικές αρχές που παίζουν τα μικροπολιτικά τους παιχνίδια με γνώμονα το συμφέρον τους. Αστυνόμευση, security, Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που κουρεύουν τα αποθεματικά του δημοσίου για να μπαλώσουν τη μεγάλη τρύπα της οικονομικής ύφεσης και δημόσιοι λειτουργοί που επινοούν νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα και τα σταθμά του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος

Η Παιδεία δέχεται επίθεση άλλοτε απροκάλυπτα και άλλοτε συγκεκαλυμμένα.

Χρέος δικό μας των σημερινών φοιτητών δεν είναι μόνο ο σεβασμός σε εκείνους τους αγώνες, σε εκείνους τους νεκρούς και σε εκείνους τους νέους.

Απαγκιστρωμένοι από σάπιους μηχανισμούς και ξεπερασμένες ιδεολογίες

·       ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΜΑΣΤΕ το μέλλον

                 ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ για τα όνειρά μας

                          ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ για τη δημοκρατία την ειρήνη την ακαδημαϊκότητα την ελεύθερη διακίνηση ιδεών

Μόνο έτσι θα αποτίσουμε φόρο τιμής σε «εκείνους τους αγωνιστές»

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ είναι η ΣΗΜΑΙΑ μας για τους αγώνες της 

                                         δικής μας γενιάς

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ

ΟΣΟΙ ΔΕ ΣΚΥΨΑΝΕ ΠΟΤΕ ΚΕΦΑΛΙ

ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΣΑΝ ΜΙΑ ΣΤΑΛΑ ΛΕΥΤΕΡΙΑ…